Η αξία της ζωής

Ένα παιδί καλόκαρδο αλλά αγαθό λόγω ηλικίας – το οποίο συνοδευόταν από την περήφανη μητέρα του- είδε ένα γέροντα σε ένα καφενείο που του έκανε εντύπωση. Ενώ περνούσαν από το πεζοδρόμιο μπροστά από την καρέκλα του, του είπε με έκπληξη «Είσαι πολύ γέρος! Δεν έχω δει ποτέ μου κάποιο τόσο ηλικιωμένο. Σίγουρα ήσουν πολύ κακός και σε τιμώρησε ο θεός». Η μητέρα του έσπευσε να τον μαλώσει και προσπάθησε να βάλει τα πράγματα στην θέση τους.
«Σας ζητώ συγνώμη, δεν ξέρω πως του ήρθε αυτό. Πραγματικά συγνώμη».

«Δεν χρειάζεται να ζητάς συγνώμη είπε ο ηλικιωμένος. Έχει δίκαιο ότι είμαι πολύ γέρος μα σίγουρα δεν έχω τιμωρηθεί για αυτό. Αντιθέτως είναι δώρο από το θεό να γεράσει κάποιος. Καθήστε εδώ και αν μου επιτρέπεται θα κάνω μερικές ερωτήσεις στον νεαρό εδώ, όμως πρόσεξε
Διαβάστε περισσότερα “Η αξία της ζωής”

Παγίδα – Μπορείς να απελευθερωθείς;

Στις Ινδίες υπάρχει μια τεχνική η οποία χρησιμοποιείται για να αιχμαλωτίζουν μαϊμούδες. Πάνω σε μια καρύδα ανοίγεται μια μικρή τρύπα, ίσα που να χωράει μέσα το χέρι της μαϊμούς. Μέσα στην καρύδα τοποθετείται κάποια λιχουδιά που αρέσει στις μαϊμούδες. Έπειτα η καρύδα δένεται με σχοινί ή με αλυσίδα σε κάποιο δέντρο.

Οι μαϊμούδες, πλάσματα αρκετά  έξυπνα αλλά και περίεργα, πηγαίνουν να αποσπάσουν την τροφή. Βάζουν το χέρι μέσα στο άνοιγμα και αρπάζουν το φαγητό, το μοναδικό πρόβλημα είναι ότι το γεμάτο χέρι δεν χωράει να βγει από την καρύδα. Φυσικά αυτό που χρειάζεται να κάνει η μαϊμού είναι να αφήσει το φαγητό από το χέρι της για να απελευθερωθεί.

Η μαϊμού όμως θεωρεί το φαγητό δικό της, αφού το έχει αρπάξει και δεν σκοπεύει να το αφήσει. Το μόνο που έχει σημασία εκείνη την στιγμή για αυτήν είναι να μην χάσει την λεία της, έτσι οι κυνηγοί Διαβάστε περισσότερα “Παγίδα – Μπορείς να απελευθερωθείς;”

Αχ!.. και να ‘μουν…

Ο δικαστής φώναξε, «ο κατηγορούμενος είναι ένοχος σε όλες τις κατηγορίες, η ποινή θα ανακοινωθεί την Δευτέρα στις…»

Μέχρι εκεί κατάφερε να ακούσει, ο αέρας ξαφνικά άλλαξε, λιγόστεψε το οξυγόνο, μολύνθηκε, έγινε ακατάλληλος προς αναπνοή… Άστραψε και βρόντηξε στην αίθουσα, χάθηκε το φως, του ήρθε τάση για αναγούλα· κάτι πήγε να φωνάξει στον δικαστή αλλά εκείνη ακριβώς την στιγμή τον άρπαξε ο δικηγόρος του από το μπράτσο και τον έβγαλε έξω από την αίθουσα.

Περίμενε εναγωνιωδώς μια βδομάδα την ποινή του. Ο δικηγόρος του τον καθησύχαζε πως δεν θα είναι βαριά: «θα είναι ελαφριά σαν πούπουλο», « Τα δικαστήρια δεν θέλουν να εξοντώνουν τον κόσμο αλλά να τον βοηθούν» του είπε.

«Μα είμαι αθώος», του απάντησε, δεν ήξερε αν το πίστευε αυτό ο δικηγόρος του, από την αρχή είχε τις αμφιβολίες του. Δεν ήξερε αν το πίστευε και ο ίδιος πια.

Πέρασαν βασανιστικά οι μέρες, η μια μετά την άλλη και να λοιπόν που ήρθε η μέρα, αυτή η μέρα, μια πραγματικά  δύσκολη Δευτέρα.

Φόρεσε τα καλά του και στάθηκε μπροστά από το έδρανο στην θέση του κατηγορουμένου, προσπάθησε να μην φαίνεται νευρικός.

Ο Δικαστής έβγαλε ένα τεράστιο λόγο. Ανέφερε μεταξύ άλλων, ότι Διαβάστε περισσότερα “Αχ!.. και να ‘μουν…”

© 2017 – noarmour.com - All Rights Reserved
error: Content is protected !!