Είναι καλό να θέλεις να είσαι καλύτερος από όλους σε αυτό που κάνεις. Είναι καλό να θέλεις να είσαι το νούμερο ένα.
Υπάρχει όμως μια βασική διαφορά η οποία διαχωρίζει τα άτομα που επιδιώκουν την κορυφή, οι τρόποι που επιλέγουν για να την πετύχουν. Σε όσα κάνουμε υπάρχει πάντα ο ηθικός και ο ανήθικος τρόπος, υπάρχει πάντα ο ηθικός και ανήθικος άνθρωπος.
Ηθικός είναι αυτός που θέλει να φυτέψει και να μεγαλώσει το μεγαλύτερο δέντρο. Είναι ο Άνθρωπος που επιδιώκει την δική του βελτίωση καθημερινά.
Ανήθικος είναι αυτός που θέλει να κόψει όλα τα δέντρα για να έχει αυτός το ψηλότερο, δεν θέλει να κοπιάσει, άσε που τρέμει τον ανταγωνισμό και για αυτό ξεριζώνει ακόμη και τους μικρότερους σπόρους που τυγχάνει να βρεθούν στο δρόμο του.
Είναι αυτός που μειώνει τους άλλους και προσπαθεί να τους ξεπεράσει με το να τους ρίξει στην δική του άβυσσο, εκεί απλά σκοπεύει να τους πατήσει για να ανεβεί ψηλότερα. Ωστόσο, με αυτό τον τρόπο, το μόνο που καταφέρνει είναι να ανεβεί στα δικά του μάτια και αυτό μονάχα για μια στιγμή γιατί στο βάθος της ύπαρξης του ξέρει ακριβώς ποιος είναι – όπως γνωρίζουν και όλοι όσοι τον περιτριγυρίζουν.
Είναι γεγονός ότι το να κόψεις ένα δέντρο θέλει πολύ λιγότερη δουλειά από το να φυτέψεις ένα, ειδικά αν σκοπεύεις να το φροντίζεις μέχρι να μεγαλώσει. Το περίεργο είναι ότι, το να αφανίσεις ένα δάσος θέλει πολύ λιγότερο δουλειά από οτιδήποτε άλλο, αρκεί μία σπίθα από τα χέρια σου η οποία να είναι στρατηγικά τοποθετημένη. Πρόσεξε όμως…
Η στάχτη που θα αφήσει πίσω της η φωτιά θα σου μαυρίσει την ψυχή, αν βέβαια την βρει. Γιατί προ πολλού την πούλησες για να ανεβείς στο ψηλότερο σκαλί της αβύσσου. Αχ και να ήξερες πως αυτό το σκαλί που προσπαθείς να ανεβείς και που τόσο σου φουσκώνει τα αλαζονικά μυαλά βρίσκεται πολύ χαμηλότερα από τα βάθη των ωκεανών, μακριά από τις κορυφές και το φως που τόσο ονειρεύτηκες.
Αντίθετα η προσωπική αυτοβελτίωση θέλει καθημερινή φροντίδα, όπως ένα δέντρο για να μεγαλώσει θέλει κλάδεμα, πότισμα, λίπασμα, προστασία από τα καιρικά φαινόμενα και τις φωτιές, προστασία από τις κακόβουλες επιθέσεις. Θέλει κόπο, δουλειά, ξενύχτια, διάβασμα, θέλει καθημερινές προπονήσεις, θέλει καθημερινές θυσίες.
Μόνο τότε το μικρό δεντράκι θα αναπτυχθεί και θα μπορέσει να διεκδικήσει επάξια ένα άγγιγμα από τον ουρανό, ένα άγγιγμα από το φως του φεγγαριού και των άστρων της νύχτας.
Μην πλανάσαι∙ ο ηθικός δρόμος είναι ο μοναδικός που μπορείς να ακολουθήσεις με ασφάλεια, άλλος δρόμος δεν υπάρχει, είναι πλάνη, είναι ο δρόμος που έφτιαξαν τα δαιμόνια για να σε οδηγήσουν κατευθείαν κοντά τους. Είναι ο δρόμος που φαινομενικά δεν έχει αντιστάσεις, είναι κατηφορικός, είναι εύκολος και σε οδηγεί κατευθείαν στο τελευταίο σκαλί της αβύσσου.
Οι κορυφές θέλουν θυσίες, οι θυσίες αυτές όμως δεν πρέπει ποτέ να υπερβαίνουν σε κόστος την ίδια σου την ψυχή, τι νόημα θα έχει όταν θα στέκεται το σώμα σου στην κορυφή του βάθρου και την ίδια στιγμή η ψυχή σου να σέρνεται στα βάθη της αβύσσου;
Αλήθεια…
Ποιον τρόπο επιλέγεις εσύ;
Ποιος από τους δύο είσαι;
Γράφει:
Παύλος Κωνσταντίνου
Όσοι θέλετε να αναδημοσιεύσετε κάποιο άρθρο, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.
- Οδηγός για θηρευτές ονείρων - 8 Αυγούστου, 2023
- Αριστερά ή Δεξιά, το αιώνιο πρόβλημα - 22 Ιουνίου, 2023
- Η γραμμή τερματισμού - 28 Νοεμβρίου, 2022
