Το δώρο του Βούδα

 Λέγεται ότι μια μέρα ο Βούδας περνούσε από ένα χωριό και αποφάσισε να καθίσει στη σκιά ενός δέντρου και να διδάξει. Ένας θυμωμένος και αγενής νεαρός ο οποίος βρισκόταν ανάμεσα στο πλήθος άρχισε να τον βρίζει χωρίς κανένα απολύτως λόγο.

Ο Βούδας δεν φάνηκε να αναστατώνεται από τις βρισιές και τις προσβολές, αντιθέτως συνέχισε να αναβλύζει αγάπη και ευχάριστα συναισθήματα. Αυτό προκάλεσε εντύπωση τόσο στο νεαρό τόσο και στο πλήθος που είχε μαζευτεί για να ακούσει το κήρυγμά του.

Τοτε ο Βούδας φώναξε το νεαρό να πλησιάσει και του έκανε μια ερώτηση. “Αν αγοράσεις ένα δώρο και το προσφέρεις σε κάποιον και αυτός δεν το δεχτεί, τότε σε ποιον ανήκει το δώρο;”

Η ερώτηση έπιασε εξ απροόπτου τον νεαρό ο οποίος απάντησε: “Το δώρο θα εξακολουθήσει να ανήκει σε μένα”.

“Ωραία”, είπε ο Βούδας. “Τώρα μπορείς να μαντέψεις σε ποιον ανήκουν οι προσβολες και οι βρισιές που έχεις ξεστομίσει, ο μόνος που επηρεάζεται αρνητικά από αυτές, είσαι εσύ”.

Αυτό αποτέλεσε ένα πολύ καλό μάθημα για το νεαρό, το πλήθος αλλά και εμάς.

Η πιο πάνω ιστορία είναι μια από τις πολλές μοντέρνες εκδοχές μια αρχαίας πρωτότυπης ιστορίας του Βούδα την οποία μπορούμε να βρούμε σε αυτόν τον ιστότοπο.

Όποια εκδοχή και αν πάρουμε της πιο πάνω ιστορίας, το ηθικό δίδαγμα παραμένει το ίδιο. Γιατί να επιλέξεις να αναστατωθείς για κάτι που ανήκει σε κάποιον άλλο;

Υπάρχουν πολλοί δωρητές θυμού και μίσους, άνθρωποι οι οποίοι δυσκολεύονται να απαλλαγούν από την μιζέρια τους και για αυτό την χαρίζουν απλόχερα. Έχουμε την επιλογή να αρνηθούμε τα δώρα αυτών των ανθρώπων. Έτσι κι αλλιώς αυτοί δεν πρόκειται να απαλλαγούν από αυτά αν εμείς τα δεχτούμε, το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να τους πείσουμε ότι μπορούν να τα προσφέρουν γιατί γίνονται αποδεκτά.   

Η κακόπιστη κριτική, το μίσος, ο θυμός, οι βρισιές κ.α. τα οποία εκτοξεύονται προς εμάς έχουν να κάνουν κατά κύριο λόγο με τον χαρακτήρα αυτού που τα εκτοξεύει παρά με εμάς που είμαστε ο στόχος. Δεν χαρακτηρίζουν το άτομο το οποίο στοχεύουν, αλλά αυτό που τα ξεστομίζει.    

Την επόμενη φορά που κάποιος στο δρόμο ή στο γραφείο ή ακόμα και στο σπίτι σε βρίσει ή σε προσβάλει, κάνε μια παύση και σκέψου αν θέλεις πραγματικά να δεχτείς την αρνητική ενέργεια που σου χαρίζεται απλόχερα.

Αντίθετα με τα κανονικά δώρα, η αρνητική ενέργεια όταν δεν γίνει αποδεκτή μπορεί να διαλυθεί ακόμη και από τα χέρια του ίδιου του δωρητή. Γιατί η καλοσύνη και η αγάπη όταν δίνονται με ειλικρίνεια διαλύουν το κακό όπως το φως διαλύει το σκοτάδι, μόνο και μόνο με την παρουσία τους.

Όπως η λίμνη που είναι πραγματικά γαλήνια δεν μπορεί να αναστατωθεί από το δυνατό φύσημα ενός μόνο ανθρώπου, όπως και ο δυνατός άνεμος μπορεί μονάχα να αναστατώσει την επιφάνειά της, έτσι και εσύ μην επιτρέπεις να αναστατώνεις το πνεύμα σου, όσο προκλητικός και να είναι ο άλλος.

Το μόνο που σου αξίζει πραγματικά είναι η γαλήνη και η αγάπη και αυτά βρίσκονται – ευτυχώς – βαθιά ριζωμένα στο σώμα και στο πνεύμα σου. Αρκεί να θυμηθείς να τα επικαλεστείς την δύσκολη στιγμή.

Η επιλογή είναι δική σου.

 

Όσοι θέλετε να αναδημοσιεύσετε κάποιο άρθρο, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας  στο xorispanolia@gmail.com