Ένας ομιλητής στεκόταν μπρος σ’ ένα πλήθος από αλκοολικούς κι ήταν αποφασισμένος να τους αποδείξει, μια για πάντα, ότι το αλκοόλ ήταν ένα κακό που δεν μπορούσε με τίποτε να συγκριθεί. Πάνω σ’ ένα τραπέζι είχε δύο επιφανειακά όμοια δοχεία από διάφανο υγρό. Το ένα περιείχε καθαρό νερό και το άλλο ήταν γεμάτο με οινόπνευμα. Έβαλε μέσα στο δοχείο με το νερό ένα σκουλήκι που όλοι το ‘βλεπαν να κινείται και να γυρίζει απ’ τη μια πλευρά του δοχείου στην άλλη.
Ύστερα πήρε το ίδιο σκουλήκι και το έριξε μέσα στο δοχείο με το οινόπνευμα. Το σκουλήκι ψόφησε αμέσως, εκεί μπροστά στα μάτια όλων. “Ορίστε!” Φώναξε ο ομιλητής. “Τι συμπεράσματα βγάζουμε απ’ αυτό;” Μια φωνή στο βάθος της αίθουσας ακούστηκε καθαρά να λέει: “Εγώ κατάλαβα πως αν πίνω δεν θα πιάσω σκουλήκια μέσα μου”.
Την πιο πάνω ιστορία την βρίσκουμε στο βιβλίο του Wayne W. Dyer, ΟΙ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΩΝ ΣΦΑΛΜΑΤΩΝ ΜΑΣ.
Η αλήθεια είναι ότι
Διαβάστε περισσότερα “Πιστεύουμε ο,τι θέλουμε να πιστεύουμε”