Ένα αγαπημένο μου πρόσωπο πρόσφατα μου εκμυστηρεύτηκε ότι ο λόγος που δεν ήθελε να έχει κατοικίδια είναι γιατί φοβάται ότι θα έρθει η στιγμή που θα συμβεί κάτι σε αυτά, ένα αυτοκίνητο για παράδειγμα μπορεί να κτυπήσει το γατάκι που τόσο πολύ αγάπησε. Όπως συνέβη εκείνη την τρομακτική μέρα, όταν ήταν μικρό κοριτσάκι, που ενώ έψαχνε την γάτα της για να παίξει μαζί της, την ανακάλυψε στο δρόμο σκοτωμένη. Η γάτα πέθανε ακαριαία όταν την πάτησε ένα διερχόμενο αμάξι.
Έκτοτε ασυνείδητα αποφάσισε πως δεν ήθελε ποτέ ξανά κατοικίδιο. Το πλήγμα που δέχτηκε εκείνη την μέρα η παιδική της καρδιά ήταν μεγάλο. Ακόμα και σήμερα, 30 χρόνια μετά, πονάει μόνο στη σκέψη της απώλειας ενός νέου κατοικίδιου. Συνειδητά πλέον απέφευγε να δεθεί με ζώα, μερικές φορές και με ανθρώπους. Τι θα συνέβαινε αν χάνονταν αστραπιαία από τη ζωή της; Η καρδιά της δεν θα άντεχε κι άλλα πλήγματα.
Πρόσφατα δύο γάτες εισέβαλαν στη ζωή της. Ήταν νεογέννητα γατάκια όταν ήρθαν στο κατώφλι της, μισοπεθαμένα και τα δύο μέσα στο καταχείμωνο προσπαθούσαν να επιβιώσουν από το κρύο. Μόλις την προηγούμενη, είχε βρει στο πεζοδρόμιο ένα μικρό γατάκι, το αδελφάκι τους, το οποίο ήταν πεθαμένο, μάλλον λόγω του κρύου, κάτι που την είχε λυπήσει πολύ. Έτσι, όταν εμφανίστηκαν αυτά τα γατάκια στο κατώφλι της, δεν είχε άλλη επιλογή από το να τα φροντίσει.
Οι δύο γάτες τώρα έχουν μεγαλώσει και ειδικά η μια έχει δεθεί μαζί της. Δεν τους έχει στερήσει την ελευθερία τους αφού καθημερινά κυκλοφορούν ελεύθερες (με όλα τα ρίσκα που αυτό συνεπάγεται) και έρχονται στο σπίτι για φαγητό, νερό και χάδια. Είναι πολύ χαρούμενη που μετά από τόσα χρόνια απέκτησε και πάλι γάτους.
Το βασανιστικό ερώτημα για αυτήν όμως παραμένει, θα αντέξω την απώλεια, έκανα σωστά που δέθηκα με τις γάτες, ή θα λαβωθώ και πάλι ανεπανόρθωτα;
Όντας πιο ώριμη από το κοριτσάκι εκείνης της τραγικής για την ίδια μέρα, και κατόπιν πολλής σκέψης αλλά και συζητήσεων με φίλους έχει καταλήξει σε διάφορα συμπεράσματα.
Η απώλεια είναι τραγωδία, μεγαλύτερη τραγωδία όμως είναι η απώλεια της ικανότητας για δέσιμο με ανθρώπους και ζώα. Όλα αυτά τα χρόνια θα μπορούσε να κάνει την ζωή πολλών γάτων καλύτερη, η ίδια θα ήταν περισσότερο χαρούμενη αν έκανε την επιλογή να έχει γάτες να φροντίζει ή άλλα κατοικίδια. Η μέρα της απώλειας θα έρθει στις ζωές μας, είτε λόγω κάποιου ατυχήματος, είτε λόγω ασθένειας ή απλά λόγω γήρατος.
Αυτό δεν είναι η πραγματική τραγωδία. Η πραγματική τραγωδία είναι η αδυναμία να δεθούμε με ανθρώπους και ζώα γιατί φοβόμαστε μήπως τους χάσουμε.
Η μοναδική λύση σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να προσπαθούμε να κάνουμε την ζωή τους όσο το δυνατό καλύτερη, να τους προσφέρουμε τον καλύτερο μας εαυτό, να φροντίζουμε να έχουν μια ποιοτικότερη ζωή από αυτή που θα είχαν χωρίς εμάς. Αν μια μέρα φύγουν από κοντά μας θα ξέρουμε ότι τους δώσαμε ότι μπορούσαμε και ότι κάναμε τη ζωή τους πολύ καλύτερη από ότι θα ήταν χωρίς εμάς. Αυτό θα είναι μια κάποια παρηγοριά.
Η αποδοχή της πιθανότητας της απώλειας και από τις δύο πλευρές όταν πρόκειται για δύο ανθρώπους μπορεί να κάνει την ζωή ωραιότερη, μπορεί να μας κάνει να εκτιμούμε τις στιγμές που περνάμε μαζί πολύ περισσότερο. Τις κάνει πολύ πιο σημαντικές αφού καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι δεδομένες, είναι στιγμές που μας παραχωρούνται για να τις ζήσουμε και να τις απολαύσουμε όσο περισσότερο μπορούμε.
Κάθε στιγμή που περνάμε με το γάτο, τον σκύλο, τον άνθρωπό μας μπορεί να είναι και η τελευταία. Ζήστε στη στιγμή, αφήστε τη συνείδηση σας να ρουφήξει την παραμικρή αίσθηση που την κάνει μοναδική. Δώστε στους ανθρώπους και στα ζώα σας τον καλύτερο σας εαυτό.
Η αποδοχή της απώλειας μπορεί να μας κάνει να έχουμε μια πληρέστερη και απολαυστικότερη ζωή τόσο εμάς αλλά και τους γύρω μας.
Τίποτα δεν είναι μόνιμο. Η επόμενη στιγμή που θα ζήσετε με αυτό που αγαπάτε είναι όμως πραγματική και αξίζει να την ζήσετε τόσο εσείς όσο και αυτοί. Κοιτάξτε τους στα μάτια, αφεθείτε στη στιγμή και αφήστε τον φόβο του αγνώστου. Ο φόβος της απώλειας δεν πρέπει να σε κρατά μακριά από την ζωή, δεν πρέπει να σε κρατά μακριά από την φροντίδα και την αναζήτηση της αγάπης.
Βγάλτε την πανοπλία σας, τις περισσότερες φορές απλά βαραίνει την ύπαρξη τόσο την δική σας αλλά και των γύρω σας.
Γράφει:
Παύλος Κωνσταντίνου
Όσοι θέλετε να αναδημοσιεύσετε κάποιο άρθρο, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.
- Οδηγός για θηρευτές ονείρων - 8 Αυγούστου, 2023
- Αριστερά ή Δεξιά, το αιώνιο πρόβλημα - 22 Ιουνίου, 2023
- Η γραμμή τερματισμού - 28 Νοεμβρίου, 2022
